Białystok Polytechnic
University

Exhibition details

Białystok Polytechnic University - Architecture Department: Lecturers & Students, Exhibition Hall of Architecture Department, Politechnika Białostocka, Oskara Sosnowskiego 11 Street.<br> <br>Exhibition opening: 15.09 at 03:00 pm. <br> Exhibitions available: 15.09 – 06.10.2017 all week 10:00 am – 08:00 pm, free admission.

Artists: <br> Agata Kurczab<br> Grzegorz Łoś<br> Katarzyna Zabłocka<br><br> "As long as I breathe, I do not lose hope" - is a collection of photographs showing the confrontation of animals with the borders set for them by men. Nowadays, humans possess a, partially apparent, "omnipotence" over the remaining living beings. According to The Old Testament words: "… they may rule over the fish in the sea and the birds in the sky, over the livestock and all the wild animals, and over all the creatures that move along the ground" (Genesis 1:26, BT). But where is the limit of tolerance? Who set it? Has it been crossed already or not yet? If yes, then when?" <br><br> Agata Kurczab <br><br> "The photographic image is hidden also under the feet. One should only direst the lens perpendicularly down. It is not easy to find an interesting theme worthy of being recorded. And it does not have to be a macroscopic photo of objects barely noticeable with the naked eye . There is an unlimited number of painting like and graphic photographic images perceived in this particular way. And the most interesting thing is that we get rid of the phenomenon of perspective. The photography series entitled "Painted with a lens" refers to the concept from the art world where the tool used is not a pencil or a paintbrush, but a photographic camera."<br><br> Grzegorz Łoś "Painted with a lens" from the "Under the feet cycle".<br><br> "In my works, irrespective of the medium, I always try to focus on the other person. Discovering gestures, behaviours and relations is very important to me. Camera-targeted activities and stagings are a pretext for a story about the tangible part of the essence of humanity. The realisations function as a particular mirror of my self-consciousness, which is in a state of continuous process, seeking answers and asking new questions. I often work with photography sets and diptychs, which is a result of some kind of craving and hunger, or rather limitations and dissatisfaction. I can feel great fascination while observing people and situations, or create them for the purpose of exerting facination in others. I have a constant need for creation and even if it the work does not come to life, the concept itself satisfies me. The man, the sacred and the phenomenon of nature are the main themes of my realisations. Equally important as the registering process is the moment of verification, editing. I occasionally use painting gestures in photography at the editing stage. I study matter - mythical clay and I try to turn it into a submissive material for expressing ideas about the world, trying to broaden the limits of photography and reality." <br><br> Katrzyna Zabłocka, "Materia Prima". <br><br>

Wystawa - informacje:

Studenci i Wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej, Hala Wystawowa Wydziału Architektury, Politechnika Białostocka, ul Oskara Sosnowskiego 11.<br> Wernisaż: 15.09.2017 o godz. 15:00.<br> Wystawy dostępne: 15.09 – 06.10.2017. cały tydzień 10:00 – 20:00 , wstęp bezpłatny.

Artyści: <br> Agata Kurczab<br> Grzegorz Łoś<br> Katarzyna Zabłocka<br><br> „Póki oddycham, nie tracę nadziei” – jest zbiorem fotografii przedstawiających konfrontację zwierząt z granicami jakie wyznaczył im człowiek. Obecnie istota ludzka posiada (częściowo pozorną) „wszechwładzę” nad pozostałymi żywymi istotami wg. starotestamentowych słów „Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkim zwierzątkiem naziemnym" (Rdz 1:26, BT). Gdzie jednak jest granica tolerancji? Kto ją wyznaczył? Czy została przekroczona czy może jeszcze nie? Jeśli tak to kiedy? <br><br> Agata Kurczab <br><br> Fotograficzny obraz kryje się również pod nogami. Należy tylko skierować obiektyw aparatu prostopadle w dół. Sztuką jest znaleźć interesujący motyw, godny zarejestrowania. I wcale nie musi to być fotografia makroskopowa ledwie dostrzegalnych gołym okiem obiektów. Obrazów fotograficznych o charakterze malarskim lub graficznym w ten sposób postrzeganych jest nieograniczona ilość. A najciekawsze jest to że pozbywamy się zjawiska perspektywy. Prezentowany cykl fotografii pt. „Zmalowane obiektywem” nawiązuje do nazewnictwa ze świata plastyki gdzie narzędziem nie jest ołówek czy pędzel z farbą a fotograficzny aparat. <br><br> Grzegorz Łoś „Zmalowane obiektywem” z cyklu "Pod nogami". <br><br> W swoich pracach, bez względu na medium, staram się być skupiona na drugim człowieku. Odkrywanie gestów, zachowań i relacji jest dla mnie bardzo istotne. Działania dokamerowe i inscenizacje są pretekstem do opowieści o uchwytnej części istoty człowieczeństwa. Realizacje są swoistym lustrem mojej samoświadomości, będącej w ciągłym procesie, poszukującej odpowiedzi i stawiającej coraz to nowe pytania. Często pracuję cyklami zestawów fotograficznych i dyptykami, wynika to z pewnego niedosytu i głodu, a może pewnych ograniczeń i niezadowolenia. Potrafię wpadać w szczery zachwyt, obserwując ludzi i sytuacje, bądź tworzyć je na potrzeby wzbudzania zachwytu u innych. Jest we mnie ciągła potrzeba kreacji i jeśli nawet nie dochodzi do powstania pracy, to już sam koncept mnie zadowala. Człowiek, sacrum i fenomen przyrody, to główne tematy moich realizacji. Równie ważny jak proces rejestru jest moment weryfikacji, edycji, montażu. Zdarza mi się uciekać do gestów malarskich w fotografii na etapie edycji. Studiuję materię - mityczną glinę i staram się ją czynić uległym materiałem do wyrażania wyobrażeń o świecie, próbując poszerzyć granice fotografii i rzeczywistości. <br><br> Katrzyna Zabłocka, "Materia Prima".